"Voordat de Slaven, toen ze heidenen waren, geen letters hadden, maar [geteld] en geraden met behulp van lijnen en sneden", werd vermeld in de Bulgaarse verhandeling van het begin van de 10e eeuw "Over de geschriften".
Na de doop van Rus in 988 stond de staat voor de taak om een nieuwe religie "in te voeren", en hiervoor was het noodzakelijk om de bevolking te leren lezen en schrijven. Het Slavische alfabet verscheen - het werd speciaal gemaakt voor de vertaling van kerkteksten door de Grieken Cyrillus en Methodius. De eerste scholen werden geopend in Kiev, Novgorod, Smolensk, Suzdal, Koersk. Wetenschappers hebben vastgesteld dat het 50 tot 100 jaar duurde voordat het schrijven wijdverspreid was onder de adel, geestelijken, individuele kooplieden en ambachtslieden.
Meer weten over berkenbast letters? Bekijk de lezing
In de 20e eeuw werden tijdens opgravingen in Novgorod meer dan duizend berkenbastletters gevonden. Onder hen zijn de brieven en tekeningen van Onfim, een jongen van zes of zeven jaar oud die leefde in de 13e eeuw. Volgens de onderzoekers verloor het kind zijn oefeningen. Hoogstwaarschijnlijk is Onfim overgestapt van schrijven op een wastablet naar schrijven op berkenschors. Eerst schreven de studenten het volledige alfabet, na - de lettergrepen, en kopieerden vervolgens fragmenten uit het psalter en zakelijke formules zoals 'Verzamel schulden van Dmitr', 'Buig van Onfim naar Danila'.
Volgens de historicus Vasily Tatishchev opende prins Roman Smolensky verschillende scholen in Smolensk. Ze studeerden Grieks en Latijn. In het Soezdal-vorstendom was prins Constantijn bezig met onderwijs.
In het Soezdal-vorstendom verzamelde prins Constantijn (zoon van Vsevolod III) een bibliotheek met Griekse en Slavische boeken, bestelde vertalingen van het Grieks in het Russisch en liet - in 1218 - zijn huis in Vladimir en een deel van de inkomsten van het landgoed aan de school na waarin ze de Griekse taal moesten onderwijzen.
